Al vanaf het moment dat ik wist dat ik zwanger was, nu 10 jaar geleden zag ik het al helemaal voor mij: Mijn meisje zou natuurlijk naar de basisschool hier om de hoek gaan, daar net als haar vriendjes en vriendinnetjes tot groep 8 blijven om daarna zonder problemen naar het middelbaar onderwijs te gaan.
Ik zou heel wat moeten organiseren om haar van het ene kinderfeestje naar het andere moeten brengen, want de uitnodigingen zouden binnenkomen, om over de speelafspraken nog maar te zwijgen.
Maar helaas, het lot had voor ons anders beslist. Al na een half jaar op de peuterspeelzaal werd duidelijk dat onze dochter een beperking heeft, inmiddels wordt het steeds duidelijker dat het MCDD is, en dat zij deze wereld door andere ogen bekijkt, net als ik dus.
En het is ons duidelijk dat wij moeten accepteren dat wat voor anderen zo ontzettend gewoon is, voor ons een mijlpaal is, of een verwachting die weer bijgesteld of gewoon opgegeven moet worden.
daniellederue 